Alleengeboren tweeling
Heb je ooit gehoord van een alleengeboren tweeling?
Het komt vaker voor dan je denkt: 1 op de 10 zwangerschappen begint met twee of meer baby’s in de buik. In 90% van zwangerschappen die als meerling begint, wordt uiteindelijk slechts één kindje geboren. We spreken dan van een alleengeboren tweeling. Dit kan je leven op veel manieren beïnvloeden, vaak zonder dat je het door hebt.
Of je nu een eeneiige of twee-eiige tweeling was, de vroege ervaring van verlies kan diep geworteld zitten in je systeem. Bij een eeneiige tweeling, waarbij beide baby’s dezelfde vruchtzak delen, kan het gevoel ontstaan dat een deel van jou verloren is gegaan bij de geboorte.
Bij een twee-eiige tweeling, met aparte vruchtzakken, kunnen schuldgevoelens en moeite met in je eigen kracht staan een rol spelen, omdat je onbewust het verlies van je tweelingbroertje of -zusje draagt.
De invloed van dit vroege verlies
Hoewel je je misschien niet bewust je tweelingbroertje of -zusje kunt herinneren, blijft de impact van het verlies in je lichaam en onderbewustzijn aanwezig. Emoties die je niet hebt kunnen verwerken slaan zich op als blokkades in je lijf, vaak al vanaf de zwangerschap.
Veel alleengeboren tweelingen ervaren kenmerken zoals:
- Moeite met afscheid nemen
- Angst voor het donker of kleine ruimtes
- Altijd op zoek zijn naar iets of iemand, zonder precies te weten naar wat
- Perfectionisme, maar het gevoel dat niets echt goed genoeg is
- Moeite met het afronden van dingen
- Overgevoeligheid voor lichamelijk contact of juist geen behoefte aan aanraking
- Stemmingswisselingen, stress gerelateerde klachten zoals tandenknarsen, nagelbijten of paniekaanvallen
Daarnaast kunnen er fysieke klachten optreden, zoals eczeem, eetproblemen of huilgedrag bij kinderen. Het kan voelen alsof er iets ontbreekt. Een sluimerend gevoel van gemis dat je maar niet kunt plaatsen.
Wat kan helpen?
Als je jezelf hierin herkent, is het mogelijk dat onverwerkte emoties van het verlies van je tweelingbroertje of -zusje nog steeds een rol spelen.
In mijn praktijk onderzoeken we samen welke emoties vastzitten in jouw systeem en of ze van jou zijn, of misschien wel van je tweeling. We kijken ook of je wellicht niet alleen jouw eigen ‘levensrugzak’ draagt, maar ook die van je overleden tweeling. Dit kan ervoor zorgen dat je onbewust altijd het pad van een ander voelt, wat je onbewust onder druk zet.
Dit proces helpt je om deze emoties los te koppelen, zodat ze je niet langer in de weg staan. Je zult merken dat veel ‘op zijn plek valt’ en een diepgaande rust en herstel kan volgen. Het betekent niet dat je weer ‘eenling’ wordt, maar je zult je eindelijk kunnen bevrijden van het sluimerende gevoel van gemis en meer in contact komen met jezelf.
Klinkt dit alles misschien wat vaag voor je, wees dan gerust, ik begrijp dat goed. Toen ik er zelf voor het eerst over leerde, had ik dezelfde twijfels. Maar inmiddels weet ik uit eigen ervaring én van cliënten dat het ongelooflijk waardevol is om dit deel van jezelf te (h)erkennen.
Zoals een cliënt eerder eens tegen mij zei: “Al die losse eindjes zijn duidelijk geworden. Nu kan ik ze stuk voor stuk afronden en eindelijk mezelf zijn, zonder dat onderliggende gevoel dat er iets ontbreekt.”